داستان جالب

تمامی چیزهایی را که می خواست درسبدقرار داد.کارمند فروشگاه همه ی قیمت ها رامحاسبه کرد وگفت:<<...تومان می شود>>.دست در جیبش کردتا کیف پول خود را درآوردکه رنگ از رخش پرید.به هر جیب که دست میزد ازگیف پول خبری نبود سراسیمه ومضطرب به زمین واطراف نگاه کرد مسیری که آمده بود رامجددا برگشت همه جا را نگاه کرد زیر قفسه ها و... تمام فکروحواسش متوجه آن بود ودیگر هیچ فکر ودغدغه ای جز آن نداشت. به احتمال زیاد نظیر این حادثه برای همه ی ما نیز رخ داده است،همه ی ما<<گمشده>>ای داشته ایم که گاه برای یافتنش خواب وخوراک خود را از دست داده ایم. البته این حگایت مربوط به انسانی است که <<متوجه گم شدن چیز ارزشمند خود باشد>>و گرنه انسانی که نداند <<چیزی گم کرده>>بی خیال ودر ظاهر راحت است. یکی از گمشده های برخی از انسان ها[که مورد غفلت قرار گرفته است]<<خویشتن خویش>>است.این که <<اوکیست؟>>از کجا آمده است؟وبه کجا خواهدرفت؟و... سوالاتی که خیلی از انسان ها در پی یافتن جواب آن ها نیستند وهمین امر موجب تعجب حضرت علی علیه السلام گشته است آنجا که می فرماید:درتعجبم از کسی که در پی گمشده خویش روان است ولی خویشتن را گم کرده ودر پی یافتن آن نمی باشد!(غررالحکم ص233)

آری گاه اندکی پول گمشده ارزشش از گوهر گمشده ای به نام انسانیت انسان بیشتر است!گمشده ای که حتی ذهن انسان را درگیر نمی سازد!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط asheghe baran در 17:46 | |